Thee, wat is dat eigenlijk?

Thee is een warme drank die wordt gemaakt door infusie van de gedroogde bladeren van de theeplant Camellia sinensis. Als thee niet de blaadjes bevat van deze plant is het officieel geen thee. Denk bijvoorbeeld aan muntthee of rooibos, dit is dan ook eigenlijk kruidenthee.

Theestruiken groeien in een tropisch of subtropisch klimaat. De plantages liggen meestal op een berghelling, 1200 tot 1800 meter boven zeeniveau. Hoe hoger de plantage ligt, des te beter de kwaliteit van de thee zal zijn. Als de theeplant vier jaar oud is, kan er voor het eerst worden geoogst. Het oogsten vindt plaats met de hand of machinaal. Bij de oogst worden alleen de jonge blaadjes geplukt. Handmatig plukken geeft het beste resultaat. De oogst kan gedurende het gehele jaar plaatsvinden, maar bij voorkeur in de droge moesson.

Na het plukken ondergaan de verse theebladeren een aantal bewerkingen. Dit is voor alle soorten een ander proces en daardoor hebben de verschillende soorten ook andere eigenschappen en smaken. Een zwarte thee smaakt dan ook anders dan een groene thee.

Het bewerken begint bij het verflensen, dit is een bewerking om vocht uit de theebladeren te halen, waardoor verdere bewerking mogelijk is. Het verflensen van de theebladeren gebeurt bij een temperatuur van 25 tot 30 graden Celsius. Door deze temperatuur verwelken de theebladeren en worden zij zacht en soepel.

Daarna volgt het rollen van de blaadjes. Dit is een bewerking om de bladsappen, de rest van het vocht van de blaadjes uit de theeblaadjes te onttrekken. De blaadjes worden ongeveer een half uur tussen twee horizontaal schurende vlakken gerold, zodat het bladsap vrijkomt. Het vocht moet uit de blaadjes, omdat er anders geen oxidatie mogelijk is.

Oxideren van de blaadjes is noodzakelijk om kleur en aroma te krijgen. De gerolde blaadjes worden in de oxidatiekamer, die op een temperatuur van 25 graden Celsius is, in enkele uren geoxideerd. Oxideren is het toevoegen van lucht met een vochtigheidsgraad van 95% aan de gerolde blaadjes waardoor de kleur en het aroma wordt verkregen. De tijd die de thee doorbrengt in de oxidatiekamer bepaalt in hoge mate het karakter van de uiteindelijke thee. Van groene thee, die geheel niet geoxideerd is, tot zwarte volledig geoxideerde thee. Het oxidatieproces wordt gestopt door het blad te verhitten en te drogen.

Het verhitten van de theebladeren wordt gedaan bij een temperatuur van ongeveer 95 graden Celsius. Hierdoor worden de bladeren gedroogd en het vochtgehalte wordt teruggebracht tot 4 à 6%. De thee is nu donker van kleur. Na al deze bewerkingen blijft er van zo’n 100 kilogram geplukte bladeren, ongeveer 20 kilogram zwarte thee over.